28.12.14

Όταν ο στολισμός με φωτάκια γίνεται κιτς!



Οκ, είναι αλήθεια οτι θα θελα πολύ να έιχα ένα μεγάλο σπίτι για να μπορώ να το διακοσμώ όμορφα τις γιορτές..Ποτε όμως δεν θα φανταζόμουν πως θα μπορούσα να το φτιάξω ...τόσο φωτεινό ώστε να μην φαίνεται το ίδιο το σπίτι. Πιο κάτω έχω μερικά παραδείγματα από στολισμένα σπίτια εκτός απο ιδιαιτερα είναι και λίγο υπερβολικά, κατά την δική μου γνώμη πάντα.


Πηγή: εδώ
Στην προσπάθειά μας να μπούμε στο κλίμα των γιορτών πολλές φορές-σκόπιμα ή ασυναίσθητα-καταφεύγουμε σε υπερβολές, κυρίως σε ό,τι αφορά στο στόλισμα των εξωτερικών χώρων του σπιτιού. Αυτοί οι ιδιοκτήτες όμως έδωσαν νέα υπόσταση στο... κιτς! Δες πώς στόλισαν τα σπίτια τους! 

Ίσως το εσωτερικό του σπιτιού να μην έχει καθόλου ρεύμα!

Η αυλή αυτού του σπιτιού θυμίζει πολύ έντονα την Disneyland. Και όμως πρόκειται για σπίτι στο Λος Άντζελες και μάλιστα μια ολόκληρη γειτονιά στολίζει τα σπίτια της με τον ίδιο τρόπο. Υπερβολή; Μάλλον αν και χαριτωμένη!

Το λες και το σπίτι του... πάγου!

Περιττό να σημειώσει κανείς ότι το σπίτι δεν φαίνεται καθόλου!

Ο εμπνευστής του στολισμού μόνο τη θάλασσα δε στόλισε!

Η περιοχή Dyker Heights είναι γνωστή στη Νέα Υόρκη για τους υπερβολικούς στολισμούς των σπιτιών της. Η παράδοση ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια από μια γυναίκα που ήθελε να συνεχίσει την παράδοση της μητέρας της. Αν αυτό το σπίτι σου μοιάζει υπερβολικό φαντάσου πώς θα είναι τα υπόλοιπα!

Η ιδιοκτήτρια αυτού του σπιτιού έχει το παρατσούκλι "Crazy Light Lady," ζει στο Τέξας και μάλλον έχει ψύχωση με τα Χριστούγεννα. Ξοδεύει δεκάδες ώρες για να συνδέσει τα φωτάκια και να δημιουργήσει αυτό το αποτέλεσμα. Τα λαμπάκια είναι χαμηλής κατανάλωσης LED που συνολικά καταναλώνουν τόσο ρεύμα όσο ένα πιστολάκι. Κιτς αλλά τουλάχιστον οικονομικό!

Τι να πει κανείς; Το αείμνηστο δέντρο του Συντάγματος πήγε.... στην Αμερική...

Ο ιδιοκτήτης αυτού του σπιτιού στο Escondido της Καλιφόρνια έχει προκαλέσει 3 φορές μπλακ άουτ στην περιοχή για να στολίσει το σπίτι του. Το αποτέλεσμα ήταν ο δήμος να φτιάξει μεγαλύτερες γραμμές ηλεκτρικού αφού ο κύριος δεν το έβαλε κάτω. Ξεκινάει το στολισμό από την 1η Οκτωβρίου για να είναι όλα στην ώρα τους για τις γιορτές!

Αυτό το σπίτι θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ψεύτικο είναι όμως πέρα για πέρα αληθινό και βρίσκεται και αυτό στην Αμερική. Ο ιδιοκτήτης του φρόντισε να καλύψει κάθε σπιθαμή του εξωτερικού χώρου του σπιτιού με λαμπιόνια αλλά και να προσθέσει και πολλές κιτς φιγούρες όπως χιονάνθρωπους και γλιφιτζούρια.

Και αυτό το σπίτι είναι η επιτομή του κιτς σφού όχι μόνο το περίγραμμα του σπιτιού αλλά και το περίγραμμα κάθε αντικειμένου στον εξωτερικό του χώρο καλύπτεται από φωτάκια!

Εσείς θα στολίζατε τόσο πολύ το σπίτι σας ? :)

Θα απαντησω σύντομα στα σχόλια των προηγούμενων αναρτήσεων.
 Με συγχωρείτε αλλα έχω και πάλι πρόβλημα με τον υπολογιστή και από το κινητό δεν μπορώ να κάνω και πολλα.

Καλη σας μέρα!!!

25.12.14

Χριστουγεννιάτικες σκέψεις και ευχές !!!


Αγαπημένα μου bloggoφιλαρακια.
''ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ & ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!''

Η γέννηση του Θεανθρώπου να φέρει στον κάθε ενα απο σας αυτό που επιθυμεί.
Εύχομαι να έχετε πάντα υγεία και να χαμογελάτε αληθινά.
Χρόνια πολλα και στον μπαμπάκα μου που σήμερα έχει την ονομαστική του γιορτή καθώς και σε όσους απο σας και τους δικούς σας γιορτάζουν την σημερινή μέρα.



Επιτέλους λίγος χρόνος για να σκεφτώ και να γράψω με την ησυχία μου στο σπιτάκι μου.
Έχω δυο μέρες ρεπό και εννοείται πως θα προσπαθήσω να τα συνδυάσω όλα!
Ύπνο, ξεκούραση, φαγητό και διασκέδαση!!!


Τα Χριστούγεννα ανέκαθεν ήταν η αγαπημένη μου γιορτή.
Φώτα και χρώματα παντού, μουσική, στολίδια, λαμπάκια, αρκουδάκια, δεντρα, σοκολάτες, γλυκά..
Ένα παραμυθένιο σκηνικό σαν παραμύθι που κρατάει δυστυχώς πολύ λίγο..

Τα τελευταία 3 χρόνια οι γιορτινές αυτές μέρες για την οικογένεια μας ήταν κάπως δύσκολες λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Φέτος για μια ακόμη φορά θα στερηθούμε την ευκαιρία να απολαύσουμε πλήρως την γιορτινή διάθεση αφού οι επαγγελματικές μας υποχρεώσεις είναι υπεράνω.
Αυτό όμως δεν μας πτοεί καθώς και οι πιο μικρές στιγμές έχουν μεγάλη αξία όταν τις ζεις με ανθρώπους που αγαπάς. 


Γιαυτό και σεις αρπάξτε την ευκαιρία να ξεχαστείτε για λίγο, αστε οτιδήποτε σας απασχολεί στην άκρη και αφήστε τον εαυτό σας να νιώσει την ελευθερία και την χαρά σαν μικρό παιδί.    
Γελάστε, διασκεδάστε, φάτε,πιείτε.. ¨Ότι εσείς θέλετε.
Μα κάντε τα όλα με την ψυχή και την καρδιά σας..
Οι μέρες που διανύουμε είναι δύσκολες και οι γιορτές είναι ένα όμορφο διάλειμμα στην ρουτίνα της καθημερινότητας μας...  



Σας αφήνω με ένα αγαπημένο μου Χριστουγεννιάτικο τραγούδι 

Σας φιλώ
Μαρία

22.12.14

'' Λόγια.. Μεγάλων..'' #3



Επιμένω σ’ έναν άλλο κόσμο. 
Τον έχω τόσο ονειρευτεί.
Τόσο πολύ έχω σεργιανίσει μέσα του που πια είναι αδύνατο να μην υπάρχει.

Χρήστος Λάσκαρης

Τα καλά ίσως και να έρθουν σε όσους τα περιμένουν,
αλλά μόνο όσα περισσέψουν απ αυτούς που τα αναζητούν.

Abraham Lincoln

Συναισθήματα που δεν έχουν εκφραστεί,δεν πεθαίνουν ποτέ.
παραμένουν θαμμένα ζωντανά και έρχονται στο προσκήνιο
αργότερα με πιο άσχημο τρόπο.

Σίγκμουντ Φρόυντ

Δεν υπάρχουν μυστικά για την επιτυχία.
Είναι το αποτέλεσμα προετοιμασίας, σκληρής δουλειάς και του να διδάσκεσαι από την αποτυχία.

Κόλιν Πάουελ ( 1937- , Αμερικανός στρατιωτικός & πολιτικός)


Ο καλύτερος τρόπος για να κάνεις τα όνειρά σου να βγουν αληθινά, είναι να ξυπνήσεις. 

Paul Valery, 1871-1945, Γάλλος ποιητής


Κανείς δεν είναι ικανοποιημένος από την τύχη του, ακόμα κι αν είναι η καλύτερη. Και κανείς δεν είναι δυσαρεστημένος απ’ το μυαλό του, ακόμα κι αν είναι το χειρότερο.

Μπαλτασαρ Γκρασιάν ( 1601-1658 , Ισπανός συγγραφέας)

5.12.14

Μαθαίνοντας να αγαπώ ένα ...σκυλάκι.


Μετά από αρκετές μέρες απουσίας και πάλι κοντά στα αγαπημένα μου μπλογκοφιλαράκια. 
Ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά.
Είναι αλήθεια πως έχω χαθεί από την γειτονιά και με στεναχωρεί αυτό το γεγονός. Δυστυχώς όμως δεν εχω τον απαραίτητο χρόνο για να είμαι χαλαρή και ξεκούραστη για να είμαι εδω. 
Μέχρι που σκέφτηκα να κλείσω και το ιστολόγιο μου... Δεν ξέρω ακόμη πραγματικά..

Σήμερα είχα ρεπό και αν και είχα αρκετές εκκρεμότητες να τακτοποιήσω αφιέρωσα λίγο χρόνο για μια ανάρτηση που θέλω εδώ και κάποιες μέρες να κάνω.

Αφορμή ένα γλυκό πλασματάκι.
Μικρότερη, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να έχω ένα ''συνηθισμένο'' κατοικίδιο όπως είναι ο σκύλος και η γάτα. Όχι γιατι δεν το ήθελα. Αλλά λόγω ενός προβλήματος υγείας της μητέρας μου (τοξόπλασμα) κατά την εγκυμοσύνη της σε μένα. Σύμφωνα λοιπόν με τους ιατρούς λόγω του οτι  παρουσίαζα συχνές σοβαρές αλλεργίες θα ήταν καλύτερα να μείνω μακριά τους.

Έτσι, ποτέ δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να έρθει σε επαφή με κάποιο ζώο φοβούμενη ότι θα μου δημιουργηθεί κάποιο σοβαρό πρόβλημα. 
Το μόνο που είχα ανα διαστήματα στο σπίτι ήταν ένα ψαράκι και δυο χελωνίτσες που είχα πάρει πρόσφατα αλλά δυστυχώς η μια δεν τα κατάφερε και έτσι ζήτησα από κάποιον να φροντίσει την άλλη. 
Οπότε, έμαθα να θαυμάζω τα ζωάκια από μακρυά αλλά ταυτόχρονα να τα φοβάμαι επίσης ... ήμουν αυτό που λένε ''βλέπετε και μην αγγίζετε.''

Καθώς μεγάλωνα η επιθυμία μου να δώσω και να πάρω ένα χάδι απο ένα ζωάκι ήταν πάντα ένα πολύ δυνατό αίσθημα. Κοιτάζοντας τους γύρω μου οι οποίοι μπορούσαν και είχαν αυτή την ευχέρεια με έκαναν να θέλω σιγά σιγά να τολμήσω να δοκιμάσω να έρθω σε επαφή με αυτά.

Έτσι λοιπόν πριν λίγο καιρό μου δόθηκε η ευκαιρία.!
Η αιτία..ένα μικρούλι άσπρουλι mini chihuauah μιας φίλης. Κεραυνοβόλος έρωτας σας λέω. 
Ναιιιι , μόλις το είδα (σε φώτο πρώτα) αισθάνθηκα την ανάγκη να του δώσω τόση αγάπη.

Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που το αντίκρισα... Είχα καρφώσει το βλέμμα μου πάνω της (είναι θηλυκό) και σκεφτόμουνα  πόσο μικροσκοπικό και χαριτωμένο είναι. Την πήρα αμέσως στην αγκαλιά μου και ειλικρινά σας λέω αυτό το αίσθημα εκείνης της στιγμής ήταν κάτι το μοναδικό.

Μπορεί να μην καταλαβαίνω ακριβώς πως είναι, ειδικά οταν το έχεις συντροφιά για πολλά χρόνια αλλά τουλάχιστο πήρα μια γεύση και πραγματικά σας καταλαβαίνω πως νιώθετε όσοι έχετε και ενα και δύο και τρια. 

Η Lady λοιπόν όπως είναι το όνομα της μικρής μου αδυναμίας, κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα να με κάνει να την αγαπήσω τόσο που συνέχεια αναζητώ την συντροφιά της.  Είναι συνέχεια μες το νάζι και την τρέλλα.
Την αφήνω να κάθεται πάνω μου, να κοιμάται, να μου τραβάει τα μαλλιά, να με δαγκώνει με τα δοντάκια της και να μου γλύφει τα δάχτυλα με την μικρή γλωσσίτσα της. Χωρίς κανένα φόβο.
Το πιο βασικό για μένα όμως είναι ότι δεν παρουσίασα οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας από την επαφή μου με αυτήν.

Σήμερα λοιπόν θέλησα να μοιραστώ μαζί σας λίγες φωτογραφίες της βαφτιστικιάς μου όπως την αποκαλώ αφού στο πρώτο της μπάνιο ήμουν παρούσα και την ''βάφτισα'' με το νεράκι. Χιχι

Ξέρω ότι η μπλοκογειτονια μας αγαπάει πολύ τα ζωάκια και εύχομαι η μικρή να σας κάνει να χαμογελάσετε όπως κάνω και εγώ κάθε φορά που την αντικρίζω.

Με αφορμή την ανάρτηση αυτή λοιπόν προσκαλώ όποιον θέλει να μας γνωρίσει το δικό του πλασματάκι σε μια ανάρτηση με τίτλο ''Η ζωή με ένα κατοικίδιο''. Είμαι σίγουρη πως έχετε πολύ όμορφες ιστορίες να διηγηθείτε. 
Χωρίς περιθώρια.. 
Εύχομαι να σας αρέσει η ιδέα. 
Όσοι θέλετε να συμμετάσχετε μπορείτε να το γράψετε στο σχόλιο σας.

Πολλα φιλια και καλο ΣΚ !!